Vanaf het begin van de coronacrisis zegt mijn gevoel dat er iets niet klopt aan het #coronabeleid.
Stel, er breekt een virus uit dat vooral koeien treft en ik ben boer. Ik moet maatregelen nemen en kan alle koeien laten prikken met een nieuwe techniek, maar kan ook de stallen opknappen zodat er meer schone en frisse lucht binnenstroomt, de beesten gezonder voeren en meer laten bewegen. Zonder aarzelen kies ik voor de tweede optie – schone lucht, goed voedsel en meer bewegen. Eventueel zou ik het aanvullen met een vaccin om de kwetsbare dieren te beschermen.
Eenzijdig inzetten op een vaccin druist compleet tegen mijn gevoel in.
Maar hoe krachtig en oprecht dit gevoel ook is, het verhindert niet dat het kabinet een toenemende druk op me uitoefent om mee te doen aan de #coronapas en me afschildert als een ‘gevaar’ voor de volksgezondheid, als iemand die egoïstisch is en een besmettingshaard, een mens dat te gevaarlijk is om mee in een restaurant te zitten.
De verwijten, met de dreiging die er vanuit gaat, gaan me niet in de koude kleren zitten.
De geschiedenis leert dat haat gezaaid kan worden om het op een welgekozen moment te kunnen oogsten zodat mensen elkaar opgehitst te lijf gaan.
Gelukkig leert de geschiedenis ook dat mensen zich vroeg of laat realiseren dat haat geen oplossing is, dat het de wereld niet mooier maakt en dat begrip voor een ander je verrijkt.
Maar hoe kan je elkaar begrijpen als veel gebaseerd is op een gevoel of een angst?
Mede naar aanleiding van diverse reacties waarbij de gemoederen flink opliepen heb ik de behoefte mijn gevoel nader te onderzoeken, het te vertalen naar logica, te onderbouwen en zo de lucht te kunnen klaren.
Ernst van de situatie
Uitgangspunt voor wederzijds begrip is natuurlijk overeenstemming over de ernst van de situatie. Gelukkig is hier al meer consensus over.
De gemiddelde leeftijd van gestorven corona-patienten was vorig jaar 81 – is inmiddels 83.[1]
Met een leeftijd onder de 70 heeft iemand 99,95% kans de besmetting te overleven (zie Publication: Bulletin of the World Health Organization).
Een ander aspect is het gevaar op Long Covid.
Wat kunnen we doen?
Tegenover de ernst van de situatie staat kennis over het virus en hoe er mee om te gaan.
Nu, anderhalf jaar later, zijn er diverse mogelijkheden om een ernstige besmetting te voorkomen. De duur van de besmetting – de hoeveelheid virus die je binnenkrijgt – blijkt bijvoorbeeld een belangrijke factor.[2] Wanneer je slecht geventileerde, drukke, bedompte ruimten vermijdt verklein je de kans aanzienlijk op een ernstige besmetting[3]. Bovendien kan de ziekte, Covid, wanneer je eenmaal besmet bent geraakt, beter worden behandeld en hoeft deze dus ook niet chronisch te worden.[4]
De overlevingskans is gestegen en met een juiste behandeling is de kans verkleind dat je op de IC te belandt. (Zie ook technische briefings aan Tweede Kamer)[5]
De situatie lijkt dus onder controle.
Maar wordt dit ook zo door iedereen ervaren?
Waar zijn we bang voor?
De impact van de Bergamo-beelden valt niet te onderschatten, dat merk ik ook bij mezelf. Deze en andere beelden zijn zo indringend dat het lastig is om er van los te komen. Elke keer wanneer van Dissel, Gommers of Kuipers waarschuwt voor het overlopen van de IC, doemen de beelden bijna onbewust, maar meestal in volle hevigheid, op.
Maar,.. wanneer de angst dreigt te regeren wordt het belangrijk je af te vragen hoe realistisch de angst is, of de beelden (nog) een goed beeld geven van de werkelijkheid.
De mensen die op de IC belanden blijken vooral mensen te zijn die al ziek waren, die onderliggend lijden hadden. En als we kijken naar de rondrijdende ambulances op zoek naar een leeg IC bed, dan wordt duidelijk dat in voorgaande jaren, nog voor de coronacrisis, er ook een tekort was aan IC bedden.
De crisis is dus niet zozeer ontstaan door het coronavirus, maar door straffe bezuinigingen van de afgelopen jaren in combinatie met de vergrijzing en veel mensen met chronische ziekten.
De beelden moeten dus bijgesteld. Ten eerste treft het virus zelden gezonde mensen, maar vooral kwetsbaren die dus beter beschermd moeten worden, en verder duiden ze op problemen in de gezondheidssector die de afgelopen steeds verder opliepen.
De problemen
Het coronavirus is dus gelukkig niet het killervirus, maar eerder de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. Het veroorzaakte een crisis die gezien moet worden als een symptoom van dieperliggende problemen met onze gezondheid en in de zorg.
Het coronabeleid.
Het kabinet nam een reeks maatregelen die gericht waren op het tegengaan van de verspreiding van het virus. Deze maatregelen legde de samenleving plat, maar loste ondertussen de andere problemen niet op. En ineens waren daar in mei 2020 de vaccins. Sindsdien is er nog maar één oplossing die ons allemaal gaat redden en dat zijn vaccins.
Dat vaccins mogelijkheden bieden is het punt niet, dat deze coronavaccins dé ENIGE oplossing zijn in de strijd tegen Covid, wel.
Lossen de vaccins de problemen op in de gezondheidszorg? Maakt het kwetsbare sterker en krachtiger. Is het een antwoord op het groeiend aantal chronische zieken? Nee.
De vaccins lijken weliswaar tijdelijk goed te helpen en ze brengen wat rust, maar ondertussen maken ze mensen afhankelijk van medicijnen, de volgende booster en dan nog eentje en nog een. Zoals veel medicijnen zijn deze vaccins symptoombestrijding en lossen ze de onderliggende problemen niet op.
Zijn er andere mogelijkheden om de zorg te ontlasten?
Volgens het kabinet is er maar één mogelijkheid, maar dat is niet iedereen het mee eens.
Met een kleine zoektocht stuit je al snel op mooie elegante strategieën om de druk op de gezondheidszorg te verlichten. Neem alleen al de adviezen van gerenommeerde experts als Jaap Goudsmit die zegt; “Vaccineer kwetsbaren en zorg dat mensen zichzelf vrijwillig kunnen testen zodat ze veilig bij elkaar kunnen komen” of experts die wijzen op het belang van goede ventilatie of de steeds groter wordende groep artsen (o.a. Artsen Covid Collectief) die willen inzetten op een gezonde leefstijl en supplementen zoals Vit C, D (in combinatie met K2) en zink als het gaat om het versterken van je immuunsysteem en een mild verloop van Covid.
Het zijn adviezen die stuk voor stuk onderbouwd zijn met wetenschappelijk onderzoek, maar desondanks compleet genegeerd worden.
In plaats daarvan houdt het kabinet stoïcijns vast aan die ene oplossing die blijkbaar al vanaf mei 2020 mondiaal bedacht is : Iedereen moet gevaccineerd!
Prikcampagne
Om mensen over te halen de prik te nemen worden kosten nog moeite gespaard, BN’ers, reclamecampagnes, dagelijkse zendtijd op NPO 1, bij tegenstand wordt de druk nog wat opgevoerd door schuldigen aan te wijzen en haat te zaaien tegen gezonde mensen die terecht twijfelen of het vaccin voor hen wel een meerwaarde heeft, als het al veilig voor ze is. Voor de zekerheid is ook het debat vrijwel onmogelijk gemaakt en is er censuur.
De campagne is zo overweldigend dat je bijna vergeet dat het om een pharmaceutisch middel gaat met een nieuwe techniek die nog niet eerder op zo’n grote schaal is toegepast en voor een virus dat voor 98% van de mensen geen probleem is.
Effectiviteit en veiligheid
Wanneer je kwetsbaar bent en kiest voor het vaccin dan is dat natuurlijk goed te verantwoorden, maar wil dat ook zeggen dat het voor iedereen nuttig is en dat je de hele bevolking zou moeten gaan vaccineren.
Vaccin producent BioNtech geeft in het kwartaalverslag van september 2020 aan
“In addition, even if we successfully advance one of our product candidates into and through clinical trials, such trials will likely only include a limited number of subjects and limited duration of exposure to our product candidates. As a result, we cannot be assured that adverse effects of our product candidates will not be uncovered when a significantly larger number of patients are exposed to the product candidate. Further, any clinical trials may not be sufficient to determine the effect and safety consequences of taking our product candidates over a multi-year period.”
Ieder medicijn heeft bijwerkingen, dat klopt en dat is met een vaccin niet anders. En daarom neem je dus ook alleen maar medicijnen als het een effectieve oplossing is voor een ziekte die niet op een andere manier kan worden genezen of voorkomen.
En dat is niet aan de hand. Het is én geen effectieve oplossing – Gevaccineerden kunnen nog steeds het virus verspreiden, zelfs zonder klachten wat de verspreiding nog ongrijpbaarder maakt. Ze worden wel minder ziek, maar de werking van de vaccins neemt af waardoor boosters nodig zijn – én er zijn andere oplossingen.
Veilig samenkomen
Een gezond mens heeft niets te vrezen van het virus, dus waarom zou je die blootstellen aan een risico op bijwerkingen van een nieuw vaccin?
Mensen kunnen elkaar uitstekend ontmoeten in goed geventileerde ruimten. Zelfs in het geval dat ze toch besmet raken, dan gaat het om een lichte besmetting en is er weinig gevaar om ernstig ziek te worden. Er hoeven verder ook geen restricties meer te zijn en iedereen kan volop deelnemen aan het leven. Groot voordeel is bovendien dat op deze manier hun immuunsysteem up to date blijft en ze natuurlijke immuniteit kunnen opbouwen. Een immuniteit die veel breder is dan de immuniteit van vaccins en die bovendien levenslang is[6].
Mijn bezwaren op een rij
Het kabinet wijst onterecht het coronavirus aan als grootste oorzaak van de huidige gezondheidszorgcrisis
In plaats dat het daadwerkelijke problemen in de gezondheidszorg oplost en het kwetsbaren weerbaarder maakt, doet het aan symptoombestrijding en kiest het voor een éénsporenbeleid, een korte termijn oplossing, om te voorkomen dat covid patienten op de IC belanden.
Wanneer burgers onder druk zich laten vaccineren kunnen ze ook niet zelf verantwoordelijk meer zijn voor hun gezondheid – als je vrije keuze had, dan had je het immers anders gedaan – en dus kunnen ze in wezen ook niet meer zelf zorgen dat ze niet op de IC belanden. De overheid bepaalt ineens wat goed is voor je.
Het kabinet verzuimt te bewijzen dat de vaccins effectief zijn én voor iedereen veilig.
Tot slot
De perceptie van mensen is dat als een overheid maatregelen met zoveel overtuiging implementeert dat ze dan wel effectief en veilig moeten zijn.
Helaas is dat niet zo. Hoe je het ook wendt of keert de vaccins maken gebruik van een nieuwe techniek die niet op deze schaal is toegepast. Dat heeft risico’s. Hopelijk en waarschijnlijk is het risico klein, maar als je mensen medicijnen voorschrijft moeten ze wel een afweging kunnen maken van de risico’s.
Een overheid heeft macht, bijvoorbeeld om de samenleving veilig te houden, maar deze macht mag niet gebruikt worden om burgers voor het blok te zetten zodat ze een medisch middel nemen waarvan niet duidelijk is wat de meerwaarde is voor hen en niet valt in te schatten of het veilig is voor ze.
De argumenten overziend concludeer ik dat mijn gevoel klopt. Het zou voor ons allemaal veel gezonder en prettiger zijn wanneer er naast het vaccineren van kwetsbaren ook ingezet wordt op het verbeteren van leefstijl, een sterke gezondheidszorg die goed gebruik maakt van de kracht en intelligentie van het menselijk lichaam en er schone en frisse lucht is in alle binnenruimte.
Dan is de lucht geklaard.
[1] https://coronadashboard.rijksoverheid.nl/landelijk/sterfte
https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuws/binnenland/2020/11/wie-zijn-de-coronadoden-in-ons-land-hoe-oud-waren-ze-en-waar-woonden-ze/
[2]https://time.com/5883081/covid-19-transmitted-aerosols/
[4] https://swab.nl/nl/covid-19
[5] https://www.tweedekamer.nl/kamerleden-en-commissies/commissies/volksgezondheid-welzijn-en-sport/thema-coronavirus
[6] https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.08.24.21262415v1
notities 
Pingback: Samenvatting van het coronabeleid en nieuwe ‘vaccin’