Onze overheid heeft de macht om maatregelen te nemen, daarmee heeft ze ook de verantwoordelijkheid ervoor te zorgen dat deze niet onevenredig nadelig uitpakken voor bepaalde groepen. Helaas wordt er nogal labbekakkerig met die verantwoordelijk omgegaan – zie ook de toeslagenaffaire. Op allerlei manieren proberen artsen, wetenschappers en bezorgde burgers aandacht te vragen voor de ernstige situatie waarin kwetsbaren terechtkomen door de lockdown en de avondklok.

Ingezonden brieven, petities en actiegroepen en het enige effect is dat ze weggezet worden als verwende onruststokers. Blijkbaar moeten we allemaal gewoon doen wat beleidsmakers en een groep experts vinden, want zij hebben het patent op ‘de waarheid’ Maar sinds wanneer is er nog maar een weg naar Rome? Sinds wanneer weet het kabinet en ingehuurde experts, zonder enig debat, wat goed is voor de mensheid?

Normaal gesproken kan je in zo’n situatie nog twee dingen doen, de straat opgaan om te demonstreren of je monddood laten maken en stilletjes hopen op betere tijden.Het eerste is verboden in verband met onze ‘gezondheid’ en het tweede voelt eigenlijk gewoon uitzichtsloos. Maar ik wil positief zijn en dus koester ik meer dan ooit onze democratische grondbeginselen en ben ik diep en diep dankbaar voor al die moedige en slimme mensen die, ondanks dat ze hun baan misschien kwijtraken of hun positie, onze democratie willen beschermen. Dat lijkt me hard nodig op het moment dat machthebbers gaan zeggen dat er maar één oplossing is namelijk dat je al je rechten moet inleveren voor je eigen bestwil….