Een fijne zorgeloze foto van Audrey Hepburn, gemaakt tijdens de filmproductie Breakfast at Tiffany’s, om aan te geven dat ik vol vertrouwen ben en uitga van het juiste besluit.

Mail aan Eerste Kamerleden d.d 24 mei 2021

Dinsdag stemt uw kamer over de Tijdelijke wet testbewijzen Covid 19, een wijziging van de Wet publieke gezondheid die de inzet van het testbewijs mogelijk maakt bij de bestrijding van het virus SARS-CoV-2. 

De wet zal een grote impact hebben op onze samenleving en ik vraag me af of het grootschalig testen van mensen wel een teken is van beschaving.

Even ter verduidelijking. 
Ik ben filmmaker. Als ik mijn film zou openen met hordes angstige mensen die op straffe van een boete een gezondheidstest ondergaan om een restaurant in te mogen, het theater in te kunnen of een museum, dan weet de kijker hoe laat het is. Dan gaat er ofwel een levensgevaarlijke ziekte rond of de film speelt zich af in een totalitaire samenleving.

Dat het coronavirus gevaarlijk is, is helder, maar gelukkig hebben tal van wetenschappers veel kennis opgedaan en zijn er diverse mogelijkheden ontdekt om een besmetting te voorkomen en de ernst van het ziekteverloop te temperen. De huidige stand van zaken rond het virus is:  

• 99,85% van de mensen overleeft een besmetting met het coronavirus (bron WHO).
• Het meerendeel van de slachtoffers heeft onderliggend lijden en/of overgewicht of is ouder dan 70 jaar.
• Goede ventilatie en luchtkwaliteit verminderen de verspreiding van het virus aanzienlijk.
• De immuniteit onder de bevolking neemt toe.
• De overlevingskans kan nog hoger richting de 100% gaan met goede behandeling, medicatie en leefstijl.

Dat de IFR lager is dan gedacht, besmettingen voorkomen kunnen worden en er een betere behandeling is van covid betekent dat de paniek kan plaatsmaken voor beschaafd en bedachtzaam handelen. 

Ik schat u in als uiterst beschaafd en goed geïnformeerd, als mensen die zich niet gek laten maken door een virus wanneer dit niet nodig is. 

U zult daarom ongetwijfeld de implicaties van deze wet al goed in kaart hebben gebracht, maar voor de zekerheid voeg ik daar mijn visie aan toe.

Een implicatie van de wetswijziging is bijvoorbeeld dat u en ik niet langer gezien worden als gezonde wezens, maar dat we dit moeten gaan bewijzen.

Leidt dit niet naar een samenleving waarin we op van alles getest moeten gaan worden. Moeten we bijvoorbeeld ook gaan bewijzen dat we tegen alcohol kunnen, dat we niet agressief worden in een groep met een drankje op?

Wat betekent het eigenlijk wanneer een regering het principe loslaat dat iemand onschuldig / gezond is tot het tegendeel bewezen is? 

Kunnen u en ik dan bij de eerste beste verdenking (ziek, agressief, niet toerekeningsvatbaar etc.) opgepakt worden en krijgen we alleen onze vrijheid terug wanneer we kunnen aantonen dat we onschuldig / gezond zijn?   

Volgens mij is het een eerste stap in een omkering in de bewijslast en wordt de deur opengezet naar een verregaande controle van alles dat we doen.    

Hoe ziet een samenleving er trouwens uit waarin mensen handelen uit angst? Dingen doen waarvan ze de gevolgen niet kunnen overzien, maar die ze wel doen omdat ze niet buiten het maatschappelijk verkeer willen vallen. Wanneer mensen hun integriteit opgeven om maar geen boetes te krijgen of een gevangenisstraf!

Als de overheid burgers op zo’n basaal niveau niet langer vertrouwt, waar ligt dan de grens?  Gaat een groep van experts die niet democratisch gekozen is dan bepalen met wie u en ik mogen trouwen of kinderen krijgen?  Tegenspraak wordt dan, net als nu, niet geduld omdat het ondermijning is van hun gezag en dus een gevaar voor de bereidheid om zich aan hun gezag te onderwerpen.  Begrijpt u wat ik bedoel? 

Ik ben niet juridisch geschoold, maar het lijkt me niet voor niets dat wetten aan criteria moeten voldoen. Dat er bijvoorbeeld grondig onderzoek moet zijn gedaan naar alternatieven, naar minder ingrijpende, maatregelen. Is dat gebeurd? En zo ja, wat is daarvan de uitkomst? Wat is de onderbouwing van de stelling dat een testsamenleving tot een gezondere samenleving leidt? 

En hoe zit het trouwens met de tijdelijkheid van de wet? Is die wel gegarandeerd? En met de kosten en de regeldruk die het op grote schaal testen van burgers met zich meebrengt? Is dat allemaal te verantwoorden?

De mate waarin gevaar op waarde geschat wordt en er logisch en dus niet emotioneel geredeneerd wordt definiëren in mijn ogen onze beschaving. 
Het is daarom goed dat we ons voortdurend realiseren dat het gaat om een virus waarvan inmiddels duidelijk is dat 99,85% van de mensen een besmetting overleeft. 

Ik wens u enorm veel wijsheid en hoop van harte dat u mijn mail ziet als een hartekreet om duidelijk te maken dat de wetswijziging alleen uw steun verdient wanneer u er volledig van overtuigd bent dat het uw leven en die van alle andere Nederlandse burgers aantoonbaar gezonder en veiliger maakt. 

Als u deze vraag niet volmondig met ja kunt beantwoorden, dan geen aanpassing van de Wet publieke gezondheid.

Dan kunnen we het geld gaan gebruiken voor het verbeteren van onze gezondheidszorg, onderwijs, cultuur, de leefomgeving van mensen (met name in tehuizen), goede voorlichting over leefstijl etc.   

Allemaal mooie en fijn zaken die laten zien dat we in een beschaafde samenleving wonen waarin het leven gevierd mag worden. 

Met zeer vriendelijke groet, 

Esmé Lammers